Normal view MARC view ISBD view

Ορίστε τά ρόδα, μαμά! : διηγήματα / Γιώργος Μανιώτης.

By: Μανιώτης, Γιώργος Ν, 1951- [Author].
Material type: TextTextPublisher: Αθήνα: Κέδρος, 1992Edition: 2η έκδ.Description: 358 σ. · 21 εκ.ISBN: 9600405581.Subject(s): Νεοελληνική λογοτεχνία -- ΔιήγημαDDC classification: 889.3 Summary: Είμαι μια γυναίκα παντρεμένη. Ο άντρας μου, καθώς περνούν τα χρόνια, όλο και πιο πολύ αρχίζει και μοιάζει με την εικόνα της ψυχής του. Αυτό που κρύβανε τα νιάτα, τώρα πια έχει γίνει ολοφάνερο. Μερικές φορές, καθώς τον κοιτώ, νομίζω ότι βλέπω το πρόσωπο κάποιου πνιγμένου κάτω από το θολό νερό. Έχει σκύψει το κεφάλι και κοιτάει μπροστά. Δεν έχει έλεος για τον εαυτό του, ούτε για τους άλλους γύρω του έχει έλεος. Στα παιδιά δεν φέρνεται καλά. Τα φροντίζει, αλλά δεν τα καταλαβαίνει, ούτε τα αγαπά. Δεν τον μαλακώνουν τα παιδιά. Αυτός κοιτάει πάντα μπροστά. Είμαι σίγουρη ότι δεν θα μπορέσει να τα συγχωρήσει όταν κάποτε θα χρειαστεί. Τα παιδιά αυτό το νιώθουν, το καταλαβαίνουν και απομακρύνονται από κοντά μας. Πολύ φοβάμαι ότι θα τραβήξουν για το άλλο άκρο. Προσπάθησα να του εξηγήσω, αλλά ήταν σαν να μιλούσα σε έναν τοίχο.
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
889.3/ΜΑΝ (Browse shelf) 1 Available 16431

Είμαι μια γυναίκα παντρεμένη. Ο άντρας μου, καθώς περνούν τα χρόνια, όλο και πιο πολύ αρχίζει και μοιάζει με την εικόνα της ψυχής του. Αυτό που κρύβανε τα νιάτα, τώρα πια έχει γίνει ολοφάνερο. Μερικές φορές, καθώς τον κοιτώ, νομίζω ότι βλέπω το πρόσωπο κάποιου πνιγμένου κάτω από το θολό νερό. Έχει σκύψει το κεφάλι και κοιτάει μπροστά. Δεν έχει έλεος για τον εαυτό του, ούτε για τους άλλους γύρω του έχει έλεος. Στα παιδιά δεν φέρνεται καλά. Τα φροντίζει, αλλά δεν τα καταλαβαίνει, ούτε τα αγαπά. Δεν τον μαλακώνουν τα παιδιά. Αυτός κοιτάει πάντα μπροστά. Είμαι σίγουρη ότι δεν θα μπορέσει να τα συγχωρήσει όταν κάποτε θα χρειαστεί. Τα παιδιά αυτό το νιώθουν, το καταλαβαίνουν και απομακρύνονται από κοντά μας. Πολύ φοβάμαι ότι θα τραβήξουν για το άλλο άκρο. Προσπάθησα να του εξηγήσω, αλλά ήταν σαν να μιλούσα σε έναν τοίχο.

There are no comments for this item.

Log in to your account to post a comment.