Μητέρα Θεσσαλονίκη : κείμενα σέ πεζό / Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης.
By: Πεντζίκης, Γαβριήλ-Νίκος [Author]
.
Material type: 
TextSeries: Μικρή βιβλιοθήκη ελληνικής και ξένης λογοτεχνίας.Publisher: Αθήνα: Κέδρος, 1982Description: 145 σ. · 21 εκ.Subject(s): Νεοελληνική λογοτεχνία -- ΔιήγημαDDC classification: 889.3 Summary: Όραμα επί τάσεως προς αυτοκτονία. Η πόλη εικόνα του αγώνα κατά της φθοράς. Τα πράγματα αγωνίζονται να παραμείνουν. Τα πράγματα συνεχώς μεταβάλλονται. Πόλη και πρόσωπα. Κινήσεις. Σπίτια, δρόμοι, μαγαζιά. Το πρόσωπο σαν έμβρυο στους κόλπους της πόλης. Γεγονότα και περιστατικά που υποπίπτουν στην αντίληψη του σχήματος με τη μεγαλύτερη αναλογία του εγκεφάλου. Γέννηση εν Θεσσαλονίκη. Έξοδος από την κάμαρη. Παίρνει τους δρόμους. Αγορά, Ιστηράς, σιδηροδρομικός σταθμός εμπορευμάτων. Επιστροφή μέσω Eγνατίας. Ανά την παλαιά πόλη. Κάστρα, τάπια, το ανατολικό άκρο των τειχών απ' όπου εισέβαλαν οι αντίθετοι και εάλω η πόλη. Ερείπια. Απ' εκεί του είπε στ' αστεία πως θα τον έσπρωχνε να γκρεμιστεί, όταν τον αγαπούσε. Έπειτα εκείνη χάθηκε. Αυτός επέστρεψε και κλείστηκε στην ιδιωτική του κάμαρη. Στον ίδιο χώρο πριν απ' αυτόν ένας απρόσωπος υπάλληλος. Μερικά βήματα πιο πίσω, το πατρικό σπίτι. Το σπίτι των άλλων. Το σπίτι με τ' αρνάκι. [...]
| Item type | Current location | Call number | Copy number | Status | Barcode |
|---|---|---|---|---|---|
Books
|
Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου Κεντρική Βιβλιοθήκη | 889.3/ΠΕΝ (Browse shelf) | 1 | Available | 9559 |
Όραμα επί τάσεως προς αυτοκτονία. Η πόλη εικόνα του αγώνα κατά της φθοράς. Τα πράγματα αγωνίζονται να παραμείνουν. Τα πράγματα συνεχώς μεταβάλλονται. Πόλη και πρόσωπα. Κινήσεις. Σπίτια, δρόμοι, μαγαζιά. Το πρόσωπο σαν έμβρυο στους κόλπους της πόλης. Γεγονότα και περιστατικά που υποπίπτουν στην αντίληψη του σχήματος με τη μεγαλύτερη αναλογία του εγκεφάλου. Γέννηση εν Θεσσαλονίκη. Έξοδος από την κάμαρη. Παίρνει τους δρόμους. Αγορά, Ιστηράς, σιδηροδρομικός σταθμός εμπορευμάτων. Επιστροφή μέσω Eγνατίας. Ανά την παλαιά πόλη. Κάστρα, τάπια, το ανατολικό άκρο των τειχών απ' όπου εισέβαλαν οι αντίθετοι και εάλω η πόλη. Ερείπια. Απ' εκεί του είπε στ' αστεία πως θα τον έσπρωχνε να γκρεμιστεί, όταν τον αγαπούσε. Έπειτα εκείνη χάθηκε. Αυτός επέστρεψε και κλείστηκε στην ιδιωτική του κάμαρη. Στον ίδιο χώρο πριν απ' αυτόν ένας απρόσωπος υπάλληλος. Μερικά βήματα πιο πίσω, το πατρικό σπίτι. Το σπίτι των άλλων. Το σπίτι με τ' αρνάκι. [...]
There are no comments for this item.