Normal view MARC view ISBD view

Άκου το τραγούδι της βροχής / Όμηρος Αβραμίδης.

By: Αβραμίδης, Όμηρος, 1939- [Author].
Contributor(s): Μπουκάλα, Αρετή, 19-- [Editor].
Material type: TextTextPublisher: Αθήνα: Ωκεανίδα, 2002Description: 246 σ. · 21 εκ.ISBN: 9604102710.Subject(s): Νεοελληνική λογοτεχνία -- ΜυθιστόρημαDDC classification: 889.3 Other classification: Μ/ΑΒΡ/(ΚΥΠ) Summary: Είχε αρχίσει να βρέχει όταν η Λίζα πάρκαρε το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι της. Έσβησε τη μηχανή και στράφηκε στον Κλέαρχο. Είχε δει θλίψη στα μάτια του από την ώρα που ξεκίνησαν, και στη διαδρομή ήταν σιωπηλός. Του έπιασε το χέρι και του χαμογέλασε τρυφερά. "Κλέαρχε", του είπε, "άκου το τραγούδι της βροχής, βοηθάει να ξεχαστείς". Η ανάμνηση πλημμύρισε την ψυχή του. Τα μάτια του έλαμψαν και της ανταπέδωσε το χαμόγελο. "Βοηθάει, Λίζα;" "Πάντα βοηθάει. Μάθε να το ακούς". Την κοιτούσε τρυφερά στα μάτια. "Κι αν δε βρέχει;" "Τότε άκου τους άλλους ήχους της φύσης, τον αέρα που φυσάει, το γρύλο που τραγουδάει, την κουκουβάγια. Άκου το θόρυβο των αυτοκινήτων, τη φωνή του μεθυσμένου που μιλάει με τον εαυτό του. Στρέψε την προσοχή σου έξω από σένα. Βοηθάει πάντα. Κάν' το". Ο Κλέαρχος έμεινε, μαγεμένος, να την ακούει να επαναλαμβάνει τα λόγια που της είχε πει τριάντα σχεδόν χρόνια πριν.
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
Μ/ΑΒΡ/(ΚΥΠ) (Browse shelf) 1 Available 22715
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
Μ/ΑΒΡ/(ΚΥΠ) (Browse shelf) 2 Available 22793

Χωρις Καρτα Καταλογογραφησης.

Είχε αρχίσει να βρέχει όταν η Λίζα πάρκαρε το αυτοκίνητο έξω από το σπίτι της. Έσβησε τη μηχανή και στράφηκε στον Κλέαρχο. Είχε δει θλίψη στα μάτια του από την ώρα που ξεκίνησαν, και στη διαδρομή ήταν σιωπηλός. Του έπιασε το χέρι και του χαμογέλασε τρυφερά. "Κλέαρχε", του είπε, "άκου το τραγούδι της βροχής, βοηθάει να ξεχαστείς".
Η ανάμνηση πλημμύρισε την ψυχή του. Τα μάτια του έλαμψαν και της ανταπέδωσε το χαμόγελο.
"Βοηθάει, Λίζα;"
"Πάντα βοηθάει. Μάθε να το ακούς".
Την κοιτούσε τρυφερά στα μάτια. "Κι αν δε βρέχει;"
"Τότε άκου τους άλλους ήχους της φύσης, τον αέρα που φυσάει, το γρύλο που τραγουδάει, την κουκουβάγια. Άκου το θόρυβο των αυτοκινήτων, τη φωνή του μεθυσμένου που μιλάει με τον εαυτό του. Στρέψε την προσοχή σου έξω από σένα. Βοηθάει πάντα. Κάν' το".
Ο Κλέαρχος έμεινε, μαγεμένος, να την ακούει να επαναλαμβάνει τα λόγια που της είχε πει τριάντα σχεδόν χρόνια πριν.

There are no comments for this item.

Log in to your account to post a comment.