Τίτλος πρωτοτύπου: Avicenne, ou, la route d'Ispahan

Βιβλιογραφία: σ. 440.

"Εγώ, ο Αμπού Ομπεΐντ ελ-Ζοτζάνι, σου παραδίδω τούτα τα λόγια. Μου τα εμπιστεύτηκε αυτός που υπήρξε δάσκαλός μου, φίλος μου, τα μάτια μου, επί είκοσι πέντε χρόνια..." Μια από τις σπουδαιότερες μορφές της παγκόσμιας σκέψης, ο ιατροφιλόσοφος Αβικένας, αναδύεται μέσα από το χειρόγραφο του πιο αφοσιωμένου μαθητή του.
Στη χαραυγή του 11ου αιώνα, στο περσικό κράτος που ταλανίζεται από αναταραχές και πολεμικές συρράξεις, ο νεαρός Αβικένας απολαμβάνει τιμές και αξιώματα στην Αυλή μεγάλων ηγεμόνων. Μελετητής του Ιπποκράτη, του Πτολεμαίου, του Θαλή, του Ευκλείδη, αλλά και βαθύς γνώστης του Κορανίου, ο Αβικένας θα ταξιδέψει από την Μπουχάρα ως το Ισπαχάν. Στον πολυτάραχο βίο του, χαρές και λύπες συνυπάρχουν· η εξύψωση εναλλάσσεται με την ταπείνωση, η μοναξιά με τη συντροφικότητα, η πίκρα με την αναγνώριση. Το νήμα της ζωής του κόβεται στο Χαμαντάν, όπου ο "πρίγκιπας των σοφών" εγκαταλείπει τη ματαιότητα των εγκοσμίων έχοντας πιει με μεγάλες γουλιές από το σπάνιο ποτό της σοφίας και της αγάπης...