Normal view MARC view ISBD view

Ο δρόμος που μας χώριζε : μυθιστόρημα / Λεία Χατζοπούλου-Καραβία.

By: Χατζοπούλου-Καραβία, Λεία, 1932- [Author].
Contributor(s): Χούνος, Νέστορας Γ, 1947- [Corrector] | Ταλλίδης, Νικόλας, 19-- [Cover designer].
Material type: TextTextSeries: Σύγχρονη νεανική λογοτεχνία; Έλληνες συγγραφείς.Publisher: Αθήνα: Άγκυρα, c2007Description: 83 σ. · 21 εκ.ISBN: 9789604225187.Subject(s): Παιδική λογοτεχνία, Ελληνική -- ΜυθιστόρημαDDC classification: 889.3 Other classification: ΠΠ/(ΕΛΛ)/ΧΑΤ Summary: Συχνά σε μια χώρα οι πολίτες της δεν μιλούν όλοι την ίδια γλώσσα ή δεν έχουν όλοι την ίδια θρησκεία ή ίσως το ίδιο χρώμα επιδερμίδας. Και αυτά είναι σαν «σύνορα» που τους χωρίζουν. Μα όλοι έχουμε ένα σωρό κοινά σημεία, που μπορούν να μας ενώνουν αντί να μας χωρίζουν, φτάνει να βλέπουμε τον κόσμο με τα καθαρά μάτια των παιδιών. Γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε, αγαπούμε ανθρώπους, μα και ζώα, λουλούδια, δέντρα, τόπους, αρρωσταίνουμε, νοιαζόμαστε για τους γεροντότερους, γερνούμε. Στο βιβλίο αυτό, τα παιδία δρασκελίζουν το δρόμο - σύνορο για να νοιαστούν μαζί ένα πληγωμένο, ετοιμόγεννο σκυλί, στην αρχή κρυφά από τους μεγάλους. Σιγά σιγά παρασύρουν τους γονείς και τους γονείς των γονιών σε επικοινωνία που όλοι λαχταρούσαν, μα κανείς δεν ήξερε πώς να κάνει την αρχή της. Ξέρουμε πια ότι η γη μας δεν έχει πιθανότητές επιβίωσης αν δεν τη φυλάξουμε όλοι μαζί. Ήδη καταστρέψαμε πολλά. Ας εμπιστευτούμε τα παιδιά να μας δείξουν πώς ν’ ανοίξουμε διάβα στους δρόμους που μας χωρίζουν.
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
ΠΠ/(ΕΛΛ)/ΧΑΤ (Browse shelf) 1 Available C6399

Συχνά σε μια χώρα οι πολίτες της δεν μιλούν όλοι την ίδια γλώσσα ή δεν έχουν όλοι την ίδια θρησκεία ή ίσως το ίδιο χρώμα επιδερμίδας. Και αυτά είναι σαν «σύνορα» που τους χωρίζουν. Μα όλοι έχουμε ένα σωρό κοινά σημεία, που μπορούν να μας ενώνουν αντί να μας χωρίζουν, φτάνει να βλέπουμε τον κόσμο με τα καθαρά μάτια των παιδιών. Γεννιόμαστε, μεγαλώνουμε, αγαπούμε ανθρώπους, μα και ζώα, λουλούδια, δέντρα, τόπους, αρρωσταίνουμε, νοιαζόμαστε για τους γεροντότερους, γερνούμε. Στο βιβλίο αυτό, τα παιδία δρασκελίζουν το δρόμο - σύνορο για να νοιαστούν μαζί ένα πληγωμένο, ετοιμόγεννο σκυλί, στην αρχή κρυφά από τους μεγάλους. Σιγά σιγά παρασύρουν τους γονείς και τους γονείς των γονιών σε επικοινωνία που όλοι λαχταρούσαν, μα κανείς δεν ήξερε πώς να κάνει την αρχή της. Ξέρουμε πια ότι η γη μας δεν έχει πιθανότητές επιβίωσης αν δεν τη φυλάξουμε όλοι μαζί. Ήδη καταστρέψαμε πολλά. Ας εμπιστευτούμε τα παιδιά να μας δείξουν πώς ν’ ανοίξουμε διάβα στους δρόμους που μας χωρίζουν.

There are no comments for this item.

Log in to your account to post a comment.