Normal view MARC view ISBD view

Οι ιστορίες της κυρίας καρδίας : ποιήματα / Νότης Γέροντας.

By: Γέροντας, Νότης, 1953-2007 [Author].
Material type: TextTextPublisher: Αθήνα: Ηριδανός, 2011Description: 121 σ. : εικ. · 24 εκ.ISBN: 9789603352280.Subject(s): Νεοελληνική λογοτεχνία -- ΠοίησηDDC classification: 889.1 Summary: [...]Θέλω να πω. Μα ζω με εικόνες Τα λόγια γίνονται πουλιά Στις θάλασσες Θέλω να πιω. Μα τότε πνίγομαι Στο στόμα κάμουνε φωλιά Οι μάγισσες Κι αν αγαπώ; τα χείλια φεύγουν Τοʼ χα ακούσει μια φορά Στις μάντισσες. * Δεν έχει μάσκες σήμερα η μέρα Ο ωκεανός ήταν ένα περιστέρι κομμένο στα δυο Που δεν είχε δει ποτέ θάλασσα Η νύχτα την έντυσε νύφη Κι εκείνη έσκυψε για τον στόλο Ένα βλέμμα γεμάτο υδράργυρο. Πέθανες ζεις δεν ξέρω Αδιάφορο. Κράτησέ με Τώρα που πονώ. Για σένα δεν ήμουν πιερότος * Ήταν ένα χέρι κομμένο Από μια μέση. Κρατώντας ένα στεφάνι Είπε γεια στον ωκεανό Ήταν ένα χέρι Κι ό,τι κι αν έλεγε Ήταν ένα χέρι Κρυμμένο σαν οχτώ Πότε θα μάθουμε να μην ακούμε; * Το ποίημα μου δεν είναι η λέξη Αλλά η έξη προς τη λέξη Το ποίημά μου δεν είναι η μέθη Αλλά η έλξη προς τα σταφύλια Δεν είναι αυτό ή εκείνο Κι όμως είναι κάτι ή τίποτα Συνήγορος ή κατήγορος. Μύθος η πίθος Που ο πάτος του συγκοινωνεί με το κενό.[...]
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
889.1/ΓΕΡ (Browse shelf) 1 Available 26644

[...]Θέλω να πω. Μα ζω με εικόνες
Τα λόγια γίνονται πουλιά
Στις θάλασσες

Θέλω να πιω. Μα τότε πνίγομαι
Στο στόμα κάμουνε φωλιά
Οι μάγισσες

Κι αν αγαπώ; τα χείλια φεύγουν
Τοʼ χα ακούσει μια φορά
Στις μάντισσες.

*

Δεν έχει μάσκες σήμερα η μέρα
Ο ωκεανός ήταν ένα περιστέρι κομμένο στα δυο
Που δεν είχε δει ποτέ θάλασσα
Η νύχτα την έντυσε νύφη
Κι εκείνη έσκυψε για τον στόλο
Ένα βλέμμα γεμάτο υδράργυρο.
Πέθανες ζεις δεν ξέρω
Αδιάφορο. Κράτησέ με
Τώρα που πονώ.

Για σένα δεν ήμουν πιερότος

*
Ήταν ένα χέρι κομμένο
Από μια μέση.
Κρατώντας ένα στεφάνι
Είπε γεια στον ωκεανό
Ήταν ένα χέρι
Κι ό,τι κι αν έλεγε
Ήταν ένα χέρι
Κρυμμένο σαν οχτώ

Πότε θα μάθουμε να μην ακούμε;

*
Το ποίημα μου δεν είναι η λέξη
Αλλά η έξη προς τη λέξη
Το ποίημά μου δεν είναι η μέθη
Αλλά η έλξη προς τα σταφύλια

Δεν είναι αυτό ή εκείνο
Κι όμως είναι κάτι ή τίποτα
Συνήγορος ή κατήγορος. Μύθος η πίθος
Που ο πάτος του συγκοινωνεί με το κενό.[...]

There are no comments for this item.

Log in to your account to post a comment.