Normal view MARC view ISBD view

Αντίο, Αλεξάνδρεια / Δάφνη Αλεξάνδρου.

By: Αλεξάνδρου, Δάφνη, 19-- [Author].
Material type: TextTextPublisher: Αθήνα: Κέδρος, c2001Description: 230 σ. · 21 εκ.ISBN: 9600419221.Subject(s): Νεοελληνική λογοτεχνία -- Μυθιστόρημα | Αλεξάνδρεια (Αίγυπτος)DDC classification: 889.3 Summary: Τα πρώτα παιδικά μου χρόνια είναι καλυμμένα από ένα θαμπό σύννεφο. Η Αλεξάνδρεια αιωρείται αχνά μέσα στις αναμνήσεις μου. Θυμάμαι τη θάλασσα της, τη μυρωδιά της. Το χειμώνα, τα άγρια κύματα να σπάνε πάνω στα βράχια, να ξεχύνονται στο δρόμο, σαν να ήθελαν να μας πάρουν και να μας τραβήξουν στην απέναντι ακτή, εκεί όπου ή άλλη πατρίδα μας, η Ελλάδα. Θυμάμαι τα καλοκαιρινά χαμψίνια, την κίτρινη άμμο της ερήμου που εισχωρούσε ύπουλα απ’ τις χαραμάδες και ξαφνικά μας θύμιζε ότι ζούσαμε στην Αφρική. …Οι Ανατολίτισσες γυναίκες: Ο κρυφός μουσουλμανικός παράδεισος. Καλυμμένες με τις μελάγιες τους, άφηναν μόνο τα υπέροχα μαύρα μάτια τους, τα βαμμένα με κωλ, να φαντάζουν σαν πολύτιμα πετράδια. Οι άλλες Αιγύπτιες, οι πιο μοντέρνες, κυκλοφορούσαν με άνεση ντυμένες ευρωπαϊκά όπως οι ξένες. Ανατολή και Δύση. Ένας κόσμος σε μικρογραφία σε μια μικρή όμως όμως τόσο Μεγάλη πόλη σαν την Αλεξάνδρεια. Αντικρουόμενες αξίες, αντίθετες νοοτροπίες. Πώς μπορούσαν να συμβιώσουν; Τότε ακόμη συμβίωναν.
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
889.3/ΑΛΕ (Browse shelf) 1 Available 21991

Βιβλιογραφία: σ. [229]



Τα πρώτα παιδικά μου χρόνια είναι καλυμμένα από ένα θαμπό σύννεφο. Η Αλεξάνδρεια αιωρείται αχνά μέσα στις αναμνήσεις μου. Θυμάμαι τη θάλασσα της, τη μυρωδιά της. Το χειμώνα, τα άγρια κύματα να σπάνε πάνω στα βράχια, να ξεχύνονται στο δρόμο, σαν να ήθελαν να μας πάρουν και να μας τραβήξουν στην απέναντι ακτή, εκεί όπου ή άλλη πατρίδα μας, η Ελλάδα. Θυμάμαι τα καλοκαιρινά χαμψίνια, την κίτρινη άμμο της ερήμου που εισχωρούσε ύπουλα απ’ τις χαραμάδες και ξαφνικά μας θύμιζε ότι ζούσαμε στην Αφρική.
…Οι Ανατολίτισσες γυναίκες: Ο κρυφός μουσουλμανικός παράδεισος.

Καλυμμένες με τις μελάγιες τους, άφηναν μόνο τα υπέροχα μαύρα μάτια τους, τα βαμμένα με κωλ, να φαντάζουν σαν πολύτιμα πετράδια. Οι άλλες Αιγύπτιες, οι πιο μοντέρνες, κυκλοφορούσαν με άνεση ντυμένες ευρωπαϊκά όπως οι ξένες. Ανατολή και Δύση. Ένας κόσμος σε μικρογραφία σε μια μικρή όμως όμως τόσο Μεγάλη πόλη σαν την Αλεξάνδρεια. Αντικρουόμενες αξίες, αντίθετες νοοτροπίες. Πώς μπορούσαν να συμβιώσουν; Τότε ακόμη συμβίωναν.

There are no comments for this item.

Log in to your account to post a comment.