Ζαν Κριστόφ : ο έφηβος 3ο μέρος . Τόμος 2 / Ρολλάν Ρομαίν · μετάφραση Πράτσικας Γιώργος.
By: Rolland, Romain [Author]
.
Contributor(s): Πράτσικας, Γιώργος [Translator].
Material type: 
TextPublisher: Αθήνα: Γκοβόστης, [Χ.Χ.]Description: 192 σ. · 21 εκ.Subject(s): Γαλλική λογοτεχνία -- ΜυθιστόρημαDDC classification: 843 Other classification: Μ/ΡΟΛ/(ΓΑΛ) Awards: Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1916Summary: Είδε πως η ζωή ήταν μια μάχη, χωρίς διακοπή και χωρίς έλεος, όπου εκείνος που θέλει νάναι άνθρωπος και νάχει αντάξια με στρατούς αόρατων εχτρών: με τις φονικές δυνάμεις της φύσης, με τις ύποπτες επιθυμίες, με τις σκοτεινές σκέψεις που τον σπρώχνουν προδοτικά να εξευτελίζεται και να εκμηδενίζεται. Είδε πως ήταν έτοιμος να πέσει στην παγίδα. Είδε πως η ευτυχία κι ο έρωτας ήταν μια απάτη της στιγμής για ν' αναγκάσει την καρδιά ν' αφοπλιστεί και να υποκύψει. Κι ο μικρός πουριτανός των δέκα πέντε χρόνων άκουσε τη φωνή του Θεού του:
- Πήγαινε, πήγαινε, χωρίς ποτέ ν' αναπαυτείς.
- Μα που θα πώ, Κύριε; Ό, τι και να κάνω, όπου και να πάω, το τέλος δεν είναι πάντα το ίδιο, το τέρμα δεν είναι αυτού;
- Πηγαίνετε να πεθάνετε σεις που πρέπει να πεθάνετε! Πηγαίνετε να υποφέρετε σεις που πρέπει να υποφέρετε! Δεν ζει κανείς για νάναι ευτυχισμένος. Ζει για να εκτελεί το Νόμο Μου. Υπόφερε. Πέθανε. Μα να είσαι αυτό που πρέπει νάσαι; - Ένας άνθρωπος.
| Item type | Current location | Call number | Copy number | Status | Barcode |
|---|---|---|---|---|---|
Books
|
Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου Διαφύλαξη | Μ/ΡΟΛ/(ΓΑΛ) (Browse shelf) | 1 | Available | 5784 |
Δεμενο Μαζι Με Το 4Ο Μερος "Ζαν Κριστοφ: Ανταρσια" Σε Μεταφραση Γιωργου Πρατσικα Και 334 Σ. Ο Συνολικος Αριθμος Των Σελιδων Ειναι 526 Σ.
Είδε πως η ζωή ήταν μια μάχη, χωρίς διακοπή και χωρίς έλεος, όπου εκείνος που θέλει νάναι άνθρωπος και νάχει αντάξια με στρατούς αόρατων εχτρών: με τις φονικές δυνάμεις της φύσης, με τις ύποπτες επιθυμίες, με τις σκοτεινές σκέψεις που τον σπρώχνουν προδοτικά να εξευτελίζεται και να εκμηδενίζεται. Είδε πως ήταν έτοιμος να πέσει στην παγίδα. Είδε πως η ευτυχία κι ο έρωτας ήταν μια απάτη της στιγμής για ν' αναγκάσει την καρδιά ν' αφοπλιστεί και να υποκύψει. Κι ο μικρός πουριτανός των δέκα πέντε χρόνων άκουσε τη φωνή του Θεού του:
- Πήγαινε, πήγαινε, χωρίς ποτέ ν' αναπαυτείς.
- Μα που θα πώ, Κύριε; Ό, τι και να κάνω, όπου και να πάω, το τέλος δεν είναι πάντα το ίδιο, το τέρμα δεν είναι αυτού;
- Πηγαίνετε να πεθάνετε σεις που πρέπει να πεθάνετε! Πηγαίνετε να υποφέρετε σεις που πρέπει να υποφέρετε! Δεν ζει κανείς για νάναι ευτυχισμένος. Ζει για να εκτελεί το Νόμο Μου. Υπόφερε. Πέθανε. Μα να είσαι αυτό που πρέπει νάσαι; - Ένας άνθρωπος.
Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1916
There are no comments for this item.