Βιβλιογραφια: Σ. 365 Γλωσσαριο: Σ. 366 Χαρτης: Σ. 368-369

Στα 1302 ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β' Παλαιολόγος αναγκάστηκε να δεχτεί την πρόταση κάποιου ξένου σπουδαίου πολεμιστή να τον συνδράμει με τους σιδερωμένους του ενάντια στους Τούρκους.
Ο πολεμιστής αυτός που είχε τη φήμη του αήττητου ήταν ο Ροζέ ντε Φλορ. Έφθασε στη Βασιλεύουσα ο Ροζέ με Καταλανούς, Αραγωνέζους και Άλμογάβαρους μισθοφόρους, τον γέμισε τιμές και πλούτη ο Ανδρόνικος και τον έστειλε να πολεμήσει τους Τούρκους. Νίκησε και πάλι ο Ροζέ, απώθησε τους Τούρκους κι υστέρα άφησε τους άνδρες του να χαρούν το πλιάτσικο... Σαν ακρίδες πέσαν πάνω στα ρωμαϊκά (βυζαντινά) χωριά οι άγριοι πολεμιστές, άρπαξαν, βίασαν, σκότωσαν... Ήλθε σε απόγνωση ο Ανδρόνικος και ο γιος του ο συμβασιλέας Μιχαήλ ο Θ'. Ο σύμμαχος έμοιαζε και ήταν χειρότερος από εχθρός. Ώσπου...

Η ζωή του ντε Φλορ, που ήταν διαδοχικά ναΐτης Ιππότης, κουρσάρος, ναύαρχος της Σικελίας, Μεγαδούκας και Καίσαρας της Ρωμαϊκής (Βυζαντινής) αυτοκρατορίας, ήταν τόσο πολυκύμαντη, τόσο συναρπαστική, που δεν χρειάστηκε να προστεθεί τίποτε σ' αυτό το βιβλίο που μοιάζει με ιπποτικό μυθιστόρημα από τη δράση του, τις δολοπλοκίες, τους ηρωισμούς, τους έρωτες, και τα πάθη που περισσεύουν.
Για τη ζωή του ντε Φλορ μιλάνε Ισπανοί και Έλληνες σύγχρονοι του, ο καθένας με τον τρόπο του, ο καθένας από τη σκοπιά του.