... Πριν λέει ο παπάς είπατε για την πίστη μου. Η πίστη μου είναι το ένστιχτό μου κι η ζωή μου. Όμως μου έρχονται μερικές σκέψεις κι ακριβώς μου έρχονται. Μη φανταστείτε πως η διάνοιά μου αντιμάχεται το ένστιχτό μου και δεν υπάρχει καμμιά διανοητική επιφύλαξη και σας βεβαιώνω η πίστη μου είναι γερή και δεν φοβάται κανέναν και την λογική κι έρχονται μερικές σκέψεις ολωσδιόλου ανεξάρτητες και στιγμιαία όνειρα του λογικού κι αυτό δείχνει ελευθερία πάλι αποδείχνει την πίστη μου και δεν έχει η πίστη καμμιά σχέση μ' αυτές τις σκέψεις και δεν την μειώνουν ούτε κατ' ελάχιστο κι άλλωστε δείχνουν άγνοια της στοιχειώδους χριστιανικής δογματικής ανεπίτρεπτη σε μένα. Λες και τις κάνει ένας άλλος κι έρχεται και μου τις λέει. Μου τις λέει με την βεβαιότητα πως σκέφθηκε κάτι το σημαντικό και ταραγμένος από την εμπνευσμένη αποκάλυψη. Όμως εγώ τις ακούω αδιάφορα και το πολύ να εκτιμήσω κάποιαν ασυνήθιστη παρουσίαση και φαντασία. Αυτό που σας είπα για την ταραχή του φανταστικού συνομιλητή έχει την σημασία του γιατί δεν θέλω να τις αδικήσω αυτές τις σκέψεις κι είναι δικαιολογημένο που οι διάφορες ιδέες στηρίζουν την αξία τους στην σημασία που δίνουν σ' αυτές αυτοί που τις κάνουν κι εκείνοι που τις δέχονται κι όχι στην σχέση τους με την αλήθεια κι οι ιδέες είναι τα όπλα μας εναντίον της αλήθειας. (Απόσπασμα από τις σελίδες 63, 64)