Normal view MARC view ISBD view

Τα νερά του Ευρίπου : μυθιστόρημα / Γαλάτεια Σαράντη.

By: Σαράντη, Γαλάτεια, 1921-2009 [Author].
Contributor(s): Καλοκύρης, Δημήτρης, 1948- [Editor].
Material type: TextTextSeries: Νεοελληνική λογοτεχνία · 294.Publisher: Αθήνα: Εστία, 1988Description: 196 σ. · 18 εκ.Subject(s): Νεοελληνική λογοτεχνία -- ΜυθιστόρημαDDC classification: 889.3 Other classification: Μ/(ΕΛΛ)/ΣΑΡ Summary: ΕΛΛΗ Σκεφτόμουν πόσο συχνά ήθελα κάποτε να αφεθώ στην μαγική στιγμή καθώς την έλεγα, που πρέπει να ήταν κάτι σαν την ανυπαρξία, κάτι σαν το κενό που δεν είναι όμως κενό. Σα να κοιτάζω με πίστη και με προσήλωση την πράσινη γυάλα των μάγων, που θα μου ανοίξει κάποτε το δρόμο που αναζητώ και θα μου δείξει τον τρόπο να καταλάβω. Μία παθητική στάση φαίνεται πως είναι, δοκιμασμένη όμως από πάντα. Είμαι βέβαιη πως οδηγεί -χωρίς έλεγχο, χωρίς ανεξέλεγκτες άλλες επιδράσεις- σε μια ελευθερία. Σιγά σιγά, σκαλοπάτι σκαλοπάτι, με υπομονή και ταπεινοσύνη θέλω να δω πώς διαμορφώθηκαν τα αληθινά χαρακτηριστικά μου, η αληθινή μου φωνή, οι μυστικοί δεσμοί που με ενώνουν με τους ανθρώπους και ακόμη, όσο γίνεται, να δω κάτι από το μυστικό που κρύβουν οι πέτρες και το νερό και τα αστέρια. Όλα τα πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων. Θα μου τα αποκάλυπτε η μαγική στιγμή! Λέξεις, φωτισμός, τόνος και νύξεις οδηγούν σε περάσματα που θα μπορούσα να τα ακολουθήσω ως το τέλος χωρίς φόβο, νιώθοντας να υφαίνονται μέσα μου, τάχα από το τίποτα, τάχα από το άγνωστο, εσωτερικές δυνατότητες που υπήρχαν από πάντα και περίμεναν μια ορισμένη στιγμή για να αποκαλυφθούν. Σε μια τέτοια στιγμή ήμουν όταν με ρώτησε ο Θέμης: Μητέρα, ξέρεις γιατί ζεις; [...]
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
889.3/ΣΑΡ (Browse shelf) 1 Available 11674

ΕΛΛΗ
Σκεφτόμουν πόσο συχνά ήθελα κάποτε να αφεθώ στην μαγική στιγμή καθώς την έλεγα, που πρέπει να ήταν κάτι σαν την ανυπαρξία, κάτι σαν το κενό που δεν είναι όμως κενό. Σα να κοιτάζω με πίστη και με προσήλωση την πράσινη γυάλα των μάγων, που θα μου ανοίξει κάποτε το δρόμο που αναζητώ και θα μου δείξει τον τρόπο να καταλάβω.
Μία παθητική στάση φαίνεται πως είναι, δοκιμασμένη όμως από πάντα. Είμαι βέβαιη πως οδηγεί -χωρίς έλεγχο, χωρίς ανεξέλεγκτες άλλες επιδράσεις- σε μια ελευθερία. Σιγά σιγά, σκαλοπάτι σκαλοπάτι, με υπομονή και ταπεινοσύνη θέλω να δω πώς διαμορφώθηκαν τα αληθινά χαρακτηριστικά μου, η αληθινή μου φωνή, οι μυστικοί δεσμοί που με ενώνουν με τους ανθρώπους και ακόμη, όσο γίνεται, να δω κάτι από το μυστικό που κρύβουν οι πέτρες και το νερό και τα αστέρια. Όλα τα πέρα από την επιφάνεια των πραγμάτων. Θα μου τα αποκάλυπτε η μαγική στιγμή! Λέξεις, φωτισμός, τόνος και νύξεις οδηγούν σε περάσματα που θα μπορούσα να τα ακολουθήσω ως το τέλος χωρίς φόβο, νιώθοντας να υφαίνονται μέσα μου, τάχα από το τίποτα, τάχα από το άγνωστο, εσωτερικές δυνατότητες που υπήρχαν από πάντα και περίμεναν μια ορισμένη στιγμή για να αποκαλυφθούν. Σε μια τέτοια στιγμή ήμουν όταν με ρώτησε ο Θέμης:
Μητέρα, ξέρεις γιατί ζεις; [...]

There are no comments for this item.

Log in to your account to post a comment.