Εξωφυλλο: Τατιανα Βολανακη

- Άργησες! Άργησες πάλι, όπως πάντα! Η φωνή του Τζούντ είχε έναν τόνο αυστηρό κι επιτιμητικό. Οι λέξεις έπεφταν κοφτές, σα ραμφίσματα.
- Σα να 'μαι εγώ καρύδι κι αυτός κότσυφας, σκέφτηκε φουρκισμένος ο Μάιλς Φάνινγκ. Κι ωστόσο είναι η αφοσίωση προσωποποιημένη, και θα 'ταν άξιος να κάνει για μένα οτιδήποτε. Αλλά γι' αυτό ακριβώς, φαντάζομαι, θεωρεί δικαίωμα του να σπάζει το τσόφλι μου, κάθε φορά πού με βλέπει.
Κι έβγαλε το συμπέρασμα, όπως τόσες φορές πρωτύτερα, πώς, στην πραγματικότητα, καμιά απολύτως συμπάθεια δεν αισθανόταν για τον Κόλιν Τζούντ.
- Είναι ο πιο παλιός μου φίλος, πού, βέβαια, σε τελευταία ανάλυση, δεν τον συμπαθώ διόλου. Και όμως...
Κι όμως ο Τζούντ ήταν ένα στήριγμα κι άξιζε να του έχεις κάποιαν επιείκεια.
- Ορίστε, πάρε την αλληλογραφία σου, εξακολούθησε η αυστηρή φωνή.
Ο Φάνινγκ πήρε το μικρό πακέτο μουρμουρίζοντας.
- Είναι αδύνατο, τελοσπάντων, να γλιτώσει κανείς απ' τα γράμματα. Φτάνουν ακόμα ως κι εδώ, στη Ρώμη. Φαίνεται πώς τρυπώνουν παντού, σαν τα μικρόβια πού περνούν το φίλτρο. Τί ευτυχισμένοι πού ήταν οι άνθρωποι πριν βρεθούν τα ταχυδρομεία!
Καθώς ρουφούσε τον καφέ του, κοίταξε, πάνω απ' τα χείλη του φλιτζανιού, τις διευθύνσεις στους φακέλους.
- Πρώτος εσύ θα παραπονιόσουν αν δε σου 'γραφαν, έκαμε επιθετικά ο Τζούντ. Ορίστε τ' αυγό σου. Έβρασε ακριβώς τρία λεπτά, το πρόσεξα εγώ ο ίδιος.
- Κάνεις λάθος, απάντησε ο Φάνινγκ καθώς έπαιρνε τ' αυγό. Πρώτος εγώ θα χαιρόμουν. Γιατί όταν σου γράφουν οι άνθρωποι, σημαίνει πώς υπάρχουν, και το μόνο πού ζητάω, είναι να πιστέψω πώς ο κόσμος δεν υπάρχει. Οι αμαρτωλοί φεύγουν, ακόμα κι όταν δεν τούς καταδιώκει κανένας. Πώς τούς καταλαβαίνω! Τα γράμματα όμως δε σ' αφήνουν να κρυφτείς σαν τη στρουθοκάμηλο. Οι φροϋδιστές λένε...
Σταμάτησε απότομα. Στο κάτω-κάτω, μιλούσε στον Κόλιν, μάλιστα, στον Κόλιν. Αυτό το είδος της εξομολόγησης και της αυτοκατηγορίας δεν έστεκε διόλου. Ήταν περιττό να δώσει στον Κόλιν την ευκαιρία να πει κάτι δυσάρεστο. Ωστόσο, αυτό πού είχε αρχίσει να λέει για τούς φροϋδιστές, ήταν πρωτότυπο.
Οι φροϋδιστές... άρχισε πάλι. [...] (Από την έκδοση)