Normal view MARC view ISBD view

Αν ο ήλιος πεθάνει... / Οριάνα Φαλάτσι · μετάφραση: Αντρέας Σταθόπουλος - Maria Di Isastia.

By: Fallaci, Oriana, 1929-2006 [Author].
Contributor(s): Σταθόπουλος, Αντρέας, 19-- [Translator] | Di Isastia, Maria, 19-- [Translator].
Material type: TextTextPublisher: Αθήνα: Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνης, 1973Edition: 2η έκδ.Description: 455 σ. · 21 εκ.Subject(s): Ιταλική λογοτεχνία -- ΜυθιστόρημαDDC classification: 853 Other classification: Μ/ΦΑΛ/(ΙΤΑ) Summary: Πρόκειται για τη συγκλονιστική απομυθοποίηση της μεγάλης θεότητας των καιρών μας, της τεχνολογίας, που συντελείται μέσα στα άδυτα των αδύτων της: στον κόσμο των διαστημικών πτήσεων. Διεισδυτικό και επιθετικό, αποκαλυπτικό και ανησυχητικό, αλλά γεμάτο αισιοδοξία στο βάθος, το βιβλίο της διάσημης Ιταλίδας δημοσιογράφου, έχει για ήρωές του ανθρώπους όχι μόνο υπαρκτούς αλλά και διάσημους: τους αστροναύτες και τους επιστήμονες του διαστήματος. “…ένοιωσα άδεια,τρελή απ’ το θυμό,πατέρα,όπως όταν σκέφτομαι πως κι εσύ θα πεθάνεις κι η μητέρα θα πεθάνει κι εγώ θα πεθάνω. Γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω το θάνατο.Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω αυτόν που λέει,πως ο θάνατος είναι φυσικός,ο θάνατος είναι λογικός,πως όλα τελειώνουν και πως κι εγώ θα τελειώσω.Πάντα έλεγα πως ο θάνατος είναι μια αδικία,ο θάνατος είναι παράλογος και πως δεν πρέπει να πεθαίνουμε αφού γεννιόμαστε.Δεν μπόρεσα να καταλάβω ούτε κι αυτόν που λέει,στην πραγματικότητα δεν πεθαίνεις,μεταβάλλεσαι σε κάτι άλλο,γίνεσαι ένα ματσάκι χόρτο,ένα φύσημα αέρα,ένας λάκκος με νερό.Δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω,γιατί το να ζω,για μένα,πάει να πει να σαλεύω μέσα σ αυτό το σώμα,μέσα σ αυτή τη σκέψη….”
Tags from this library: No tags from this library for this title. Log in to add tags.
    Average rating: 0.0 (0 votes)
Item type Current location Call number Copy number Status Barcode
Books Books Δημοτική Βιβλιοθήκη Ζωγράφου
Κεντρική Βιβλιοθήκη
Μ/ΦΑΛ/(ΙΤΑ) (Browse shelf) 1 Available 4707

Τίτλος πρωτοτύπου: SE IL SOLE MUORE

Πρόκειται για τη συγκλονιστική απομυθοποίηση της μεγάλης θεότητας των καιρών μας, της τεχνολογίας, που συντελείται μέσα στα άδυτα των αδύτων της: στον κόσμο των διαστημικών πτήσεων. Διεισδυτικό και επιθετικό, αποκαλυπτικό και ανησυχητικό, αλλά γεμάτο αισιοδοξία στο βάθος, το βιβλίο της διάσημης Ιταλίδας δημοσιογράφου, έχει για ήρωές του ανθρώπους όχι μόνο υπαρκτούς αλλά και διάσημους: τους αστροναύτες και τους επιστήμονες του διαστήματος. “…ένοιωσα άδεια,τρελή απ’ το θυμό,πατέρα,όπως όταν σκέφτομαι πως κι εσύ θα πεθάνεις κι η μητέρα θα πεθάνει κι εγώ θα πεθάνω. Γιατί δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω το θάνατο.Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω αυτόν που λέει,πως ο θάνατος είναι φυσικός,ο θάνατος είναι λογικός,πως όλα τελειώνουν και πως κι εγώ θα τελειώσω.Πάντα έλεγα πως ο θάνατος είναι μια αδικία,ο θάνατος είναι παράλογος και πως δεν πρέπει να πεθαίνουμε αφού γεννιόμαστε.Δεν μπόρεσα να καταλάβω ούτε κι αυτόν που λέει,στην πραγματικότητα δεν πεθαίνεις,μεταβάλλεσαι σε κάτι άλλο,γίνεσαι ένα ματσάκι χόρτο,ένα φύσημα αέρα,ένας λάκκος με νερό.Δεν μπόρεσα ποτέ να το καταλάβω,γιατί το να ζω,για μένα,πάει να πει να σαλεύω μέσα σ αυτό το σώμα,μέσα σ αυτή τη σκέψη….”

There are no comments for this item.

Log in to your account to post a comment.